Opublikowano: 2016-04-14 10:37:38+02:00 Dział: Gospodarka Gospodarka opublikowano: 2016-04-14 10:37:38+02:00 Osoby niebędące rolnikami będą mogły kupować bez ograniczeń działki o powierzchni mniejszej niż 0,3 ha - zakłada jedna z poprawek Senatu do ustawy o wstrzymaniu obrotem ziemią rolną przyjętych w czwartek przez posłów. Sejm poparł wszystkie siedem zmian jakie zaproponował Senat do ustawy o wstrzymaniu sprzedaży nieruchomości Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa. Ustawa wstrzymuje sprzedaż państwowych gruntów na 5 lat z wyjątkiem nieruchomości do 2 ha oraz innych przeznaczonych np. na cele nierolne jak pod budownictwo mieszkaniowe, centra biznesowo-logistyczne czy składy magazynowe. Ustawa, która trafi teraz do prezydenta, reguluje prywatny obrót ziemią; zakłada, że nabywcą ziemi rolnej może być jedynie rolnik indywidualny czyli osoba fizyczna, która osobiście gospodaruje na gruntach do 300 ha, posiada kwalifikacje rolnicze oraz co najmniej od 5 lat zamieszkuje w gminie, gdzie jest położona co najmniej jedna działka jego gospodarstwa. Agencja Nieruchomości Rolnych będzie miała prawo pierwokupu ziemi. Jednak nie będzie to dotyczyło dziedziczenia gospodarstwa przez osoby bliskie. Najważniejsza z zaakceptowanych senackich poprawek zakłada, że działki o powierzchni mniejszej niż 0,3 hektara (30 arów) będą wyłączone spod rygorów ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego. Poseł sprawozdawca Robert Telus (PiS) wyjaśnił PAP, że oznacza to, iż wszystkie osoby nieposiadające kwalifikacji rolniczych będą mogły kupić taką działkę. W trackie czwartkowego, poprzedzającego głosowanie, posiedzenia komisji rolnictwa Dorota Niedziela (PO) oceniła, że to rozwiązanie jest sztuczne. Zwracała uwagę, że jeżeli ziemia będzie podzielona na działki o powierzchni 0,3 ha, to nie będzie można ich kupić. Zakup będzie możliwy jak powierzchnia będzie wynosiła np. 0,29 ha. „Jest to uśmiech w stronę rolników, tylko trochę bezzębny” — oceniła. Dodała, ze to ładnie wygląda, ale niczemu nie służy. Jej kolega partyjny Artur Dunin podkreślił, że to rozwiązanie jest niezgodne z prawem geodezyjnym, gruntów rolnych nie wolno dzielić na mniejsze części niż 0,3 ha. Kolejna przyjęta przez posłów senacka poprawka dopuszcza do przetargu młodych rolników (do 40 lat), którzy uzyskali pomoc ze środków unijnych, pod warunkiem uzupełnienia kwalifikacji zawodowych (w ciągu 3 lat). Nowe przepisu mają wejść w życie 30 kwietnia, bowiem 1 maja kończy się 12-letnie moratorium na zakup polskiej ziemi przez cudzoziemców. ansa/PAP Publikacja dostępna na stronie:
Obie strony najchętniej zachowałyby swoje udziały w częściach wspólnych po 1/2. Poza tym istnieje kwestia majątkowa – udziały po 1/2 to także udział w wartości mienia (sama działka ma spora wartość). Zmiana udziałów po 1/2, na powiedzmy 45 do 55 % oznaczałaby przekazanie „większościowemu” udziałowcowi 5% tego majątku.
Strona główna → Artykuły → „O nowej ustawie o kształtowaniu ustroju rolnego” z dnia 05 sierpnia 2015r. która wchodzi w życie z dniem r. Artykuły 22 Autor: Cezary Pstrak, GiżyckoNo i stało się ! Politycy pod presją zbliżających się wyborów parlamentarnych dokonali modyfikacji obowiązującej ustawy „o kształtowaniu ustroju rolnego” w taki sposób, że skomplikowali nabywanie oraz zbywanie ziemi rolnej nie tylko dla cudzoziemców, „mieszczuchów” ale też i zwykłych rolników. Ustawa i nowe jej zapisy dotyczą wszystkich nieruchomości rolnych w rozumieniu Kodeksu cywilnego z wyłączeniem nieruchomości przeznaczonych w planach zagospodarowania przestrzennego na cele inne niż rolne. Po latach stabilizacji w obrocie gruntami rolnymi cofnęliśmy się do okresu PRL-u. Politycy „zafundowali” nam sito pierwokupów, ograniczenie podziałów, możliwość ustalania ceny w drodze sądowej, ograniczenie nabywania nieruchomości będących własnością ANR, i wiele innych niewiadomych … Być może wprowadzili wiele niekonstytucyjnych zapisów, ale na chwilę obecną nikt (w tym prezydent) nie wniósł skargi konstytucyjnej do Trybunału. Według źródeł sejmowych celem nowelizacji ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego było przeciwdziałanie wykupowi polskiej ziemi przez cudzoziemców i spekulacji nią. Po 1 maja 2016 r., zgodnie z europejskim prawem, cudzoziemcy będą mogli bowiem nabyć polską ziemię bez konieczności ubiegania się o zezwolenie na jej zakup - kończy się bowiem stosowny okres przejściowy, wynegocjowany przy wchodzeniu Polski do Unii Europejskiej. Ponadto ustawa miała na celu ograniczenie tworzenia gospodarstw wielkoobszarowych także polskim rolnikom. W celu przeciwdziałania nadmiernej koncentracji ziemi ustawa określa maksymalną powierzchnię rodzinnego gospodarstwa rolnego. Nabywana nieruchomość wraz z gruntami dzierżawionymi lub z innych tytułów posiadanymi przez nabywcę, tak jak dotychczas, nie będzie mogła być większa niż 300 ha. Ustawa wprowadza uznaniowość podziałów „gospodarstw rolnych”. Nowe przepisy mają na celu przeciwdziałanie rozdrabnianiu gospodarstw rolnych. Możliwość sprzedaży, zamiany czy darowizny nieruchomości rolnej byłaby ograniczona, a ewentualną zgodę na podział gospodarstwa rolnego wydaje dyrektor oddziału terenowego oddziału Agencji Nieruchomości Rolnych. Zatem musimy zdawać sobie sprawę, że chcąc sprzedać na wolnym rynku hektar ziemi rolnej możemy mieć wielki problem, a w przypadku gdy Dyrektor ANR nie wyda zgody na podział gospodarstwa rolnego, to w zasadzie zabroni nam zbyć naszą własność. Chyba że sprzedamy sąsiadowi rolnikowi. Ale czy ten zapłaci cenę rynkową? Wątpliwe. Nowe zapisy min. zmienianą ustawowe prawo pierwokupu dla ANR z dotychczasowej powierzchni powyżej 5 ha na niższą tj. od 1 ha. Ustawa wprowadza min. pierwokup dla sąsiada – rolnika ( art. 9 ust. 2 - prawo to dotyczy każdego kawałka gruntu rolnego, bez względu na jego powierzchnię), wymóg formy aktu dla umów dzierżawy nieruchomości rolnych zawieranych na okres powyżej 5 lat ( obowiązek przekazywania umów dzierżawy dyrektorowi oddziału ANR ( itp. Ponadto nabywanie nieruchomości od Skarbu Państwa w świetle tej ustawy także staje się bardziej utrudnione ze względu na wprowadzenie zmian w ustawie o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa ograniczający dostęp do ziemi tylko dla uprzywilejowanych grup rolników. Ponadto pojawił się instrument dostępny dla wszystkich którym przysługuje pierwokup, a więc i dla dzierżawcy i sąsiada – rolnika a także ANR, tj. żądania sądowego ustalania ceny. Podsumowując, ustawa nie zabrania nabywania ziemi przez spółki, osoby fizyczne bez kwalifikacji rolniczych, cudzoziemców i fundusze inwestycyjne, w myśl tej ustawy wprowadzono dodatkowe utrudnienia w celu niedopuszczenia do nabycia ziemi przez te podmioty. W zależności od tego jak będzie wykonywane prawo pierwokupu przez uprawnionych, oraz jak Agencja Nieruchomości Rolnych będzie decydowała w sprawach podziału „gospodarstw rolnych” oraz jakie zostaną wydane rozporządzenia w tej kwestii, w taki też sposób będą kształtowały się faktyczne ograniczenia w obrocie ziemią rolną. Może się zatem zdarzyć, że mając dziś ziemię nie sprzeda się jej na wolnym rynku, a tylko dla sąsiada – rolnika, który na dodatek będzie ustalał cenę w drodze sądowej. Nowelizacja utrudni zbywalność gruntów także rolnikom. On także chcąc sprzedać, nie będzie mógł zrobić tego względem osoby czy podmiotu, który da najlepszą cenę. Tak samo pierwokup będzie miał jego sąsiad rolnik, zaś w przypadku gdy dyrektor ANR odmówi zgody, bo stwierdzi, że taki rolnik sprzedając, pomniejsza swoje gospodarstwo rolne, może wręcz poskutkować to niemożnością zbycia. Jaką teraz przybrać strategię? Kupować, rozdzielać swoje grunty, może sprzedawać? Na to zagadnienie odpowiedzą Państwu specjaliści Polskiego Konsorcjum Nieruchomości, którzy śledzą zmieniające się ustawodawstwo, dokonują analiz, oraz przygotowują rozwiązania pozwalające podjąć najlepsze decyzję dla Państwa majątku. Cezary Pstrak Partner Zarządzający PKN prawnik, specjalista rynku nieruchomości
30 maja. Selekcjoner reprezentacji Polski w piłce nożnej Adam Nawałka ogłosił skład kadry na Mistrzostwa Europy w Piłce Nożnej 2016 [1]. W Polsce miała miejsce seria alarmów bombowych w związku z anonimowymi zgłoszeniami. Ewakuowano i przeszukano między innymi obiekty w Dzierżoniowie, Katowicach i Warszawie.
Po dość długiej procedurze legislacyjnej w dniu 15 maja 2015 r. Sejm uchwalił ustawę o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz niektórych innych ustaw. Przynosi ona ważne zmiany w ustawie o podatku od spadków i darowizn, które mają zacząć obowiązywać od 1 stycznia 2016 roku. Objęcie podatkiem od spadków i darowizn nieodpłatnego nabycia własności rzeczy wspólnej i wyodrębnienia własności lokali na rzecz współwłaścicieli W ustawie z 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (dalej upsid), dodany został art. 1a, zgodnie z którym przepisy ustawy o nieodpłatnym zniesieniu współwłasności stosuje się odpowiednio do nieodpłatnego: 1) nabycia własności rzeczy wspólnej (wspólnego prawa majątkowego) albo jej części przez niektórych dotychczasowych współwłaścicieli na dalszą współwłasność; 2) wyodrębnienia własności lokali na rzecz niektórych lub wszystkich współwłaścicieli. Polecamy: Podatki 2016 - komplet żółtych książek Oznacza to objęcie podatkiem od spadków i darowizn tych czynności. Jak czytamy w uzasadnieniu projektu tej nowelizacji w obecnym stanie prawnym, podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie własności rzeczy i praw majątkowych tytułem nieodpłatnego zniesienia współwłasności, którego skutkiem jest całkowite zniesienie stosunku współwłasności. Powszechna jest praktyka notarialna polegająca na sporządzaniu tzw. umów częściowego zniesienia współwłasności będących w istocie czynnościami, w wyniku których zniesienie współwłasności następuje etapami, co prowadzi do unikania zapłaty podatku lub zminimalizowania skutków podatkowych. W celu uszczelnienia systemu podatkowego niezbędne jest zatem opodatkowanie także takich przypadków, które obejmują przyznanie rzeczy wspólnej albo jej części na dalszą współwłasność kilku (niektórym) dotychczasowym współwłaścicielom. Podatek od spadków i darowizn – skala podatkowa i kwoty wolne od podatku Pierwszy przypadek dotyczy przyznania rzeczy wspólnej tylko niektórym współwłaścicielom, skutkującego zmianą wielkości ich dotychczasowych udziałów. Kolejny przypadek dotyczy wydzielenia części z rzeczy wspólnej i przyznania jej jednemu (niektórym) ze współwłaścicieli, przy pozostawieniu we współwłasności pozostałej części rzeczy, co skutkować może przyrostem majątku u niektórych ze współwłaścicieli (zarówno u tych, którzy nabyli wyodrębnioną część, jak i u tych, którzy pozostają we współwłasności pozostałej części rzeczy). Przepisy dotyczące opodatkowania zniesienia współwłasności miałyby zastosowanie także do nieodpłatnego wyodrębnienia własności lokali na rzecz niektórych lub wszystkich współwłaścicieli. W tym przypadku nie dochodzi do całkowitego zniesienia współwłasności, bowiem z mocy prawa we współwłasności pozostaje grunt oraz części wspólne. W obecnym stanie prawnym nieodpłatne wyodrębnienie lokalu pozostaje poza zakresem przedmiotowym ustawy o podatku od spadków i darowizn. W każdym z tych przypadków, do zapłaty podatku będą zobowiązane te osoby, u których nastąpi przyrost wartości nabytego majątku. Podatek od spadków i darowizn - PDF Spadki - testament, zachowek, dziedziczenie. Zmiany w prawie spadkowym – PDF Modyfikacja zwolnienia od podatku nabycia własności nieruchomości stanowiących gospodarstwo rolne lub jego część W art. 4 w ust. 1 pkt 1 otrzymał następujące brzmienie (Zwalnia się od podatku …): „1) nabycie własności gruntów, stanowiących gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, wraz z będącymi ich częścią składową drzewami i innymi roślinami, pod warunkiem że w wyniku nabycia zostanie utworzone lub powiększone gospodarstwo rolne, a powierzchnia gospodarstwa rolnego utworzonego lub powstałego w wyniku powiększenia będzie nie mniejsza niż 11 ha i nie większa niż 300 ha oraz gospodarstwo to będzie prowadzone przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia; zwolnienie to stanowi pomoc de minimis w rolnictwie, o której mowa w rozporządzeniu Komisji (UE) nr 1408/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis w sektorze rolnym (Dz. Urz. UE L 352 z str. 9);” Dotychczasowe (obowiązujące do końca 2015 roku) brzmienie tego przepisu: „1) nabycie własności lub prawa użytkowania wieczystego nieruchomości lub jej części wraz z częściami składowymi, z wyjątkiem: a) budynków mieszkalnych, b) budynków zajętych na cele specjalistycznego chowu i wylęgu drobiu lub specjalistycznej hodowli zwierząt wraz z urządzeniami i ze stadem hodowlanym, c) urządzeń do prowadzenia upraw specjalnych, jak: szklarnie, inspekty, pieczarkarnie, chłodnie, przechowalnie owoców – pod warunkiem, że w rozumieniu przepisów o podatku rolnym, w chwili nabycia ta nieruchomość stanowi gospodarstwo rolne lub jego część albo wejdzie w skład gospodarstwa rolnego będącego własnością nabywcy i to gospodarstwo rolne będzie prowadzone przez nabywcę przez okres co najmniej 5 lat od dnia nabycia;” Uzupełnienie zwolnienia dla najbliższej rodziny w art. 4a ust. 4 pkt 2 upsid, określającego przypadki, w których wyłączony został obowiązek zgłoszenia, o przypadki, w których w formie aktu notarialnego zostało złożone oświadczenie woli jednej ze stron czynności cywilnoprawnej Jednym z warunków uprawniających do skorzystania z całkowitego zwolnienia z podatku od spadków i darowizn, określonego w art. 4a ust. 1 upsid, jest zgłoszenie faktu nabycia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2–8 i ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku. Zasada powyższa dotycząca obowiązku składania zgłoszenia nie ma zastosowania w przypadku, gdy nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego, gdyż cel zgłoszenia, jakim jest poinformowanie właściwego organu podatkowego jest osiągnięty wskutek przekazania aktu notarialnego przez notariusza. W niektórych przypadkach dla skuteczności czynności wystarczające jest, by w formie aktu notarialnego złożone zostało tylko oświadczenie woli jednej ze stron czynności (np. przy umowie darowizny wystarczające jest złożenie w tej formie tylko oświadczenia darczyńcy, a przy ustanawianiu nieodpłatnego użytkowania w formie aktu notarialnego składane jest oświadczenie woli ustanawiającego to prawo). W obowiązującym do końca 2015 roku stanie prawnym dla skorzystania ze zwolnienia w takich przypadkach, niezbędne jest złożenie zgłoszenia przez podatnika, mimo że organ podatkowy ma informację o nabyciu tego prawa. Notariusz jest zobowiązany bowiem do przekazywania organom podatkowym wypisów sporządzonych aktów notarialnych zawierających oświadczenie woli jednej ze stron czynności cywilnoprawnych na podstawie § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 czerwca 2004 r. w sprawie określenia rodzajów i zakresu informacji przekazywanych organom podatkowym przez sądy, komorników sądowych i notariuszy oraz terminu, formy, z uwzględnieniem formy wypisu aktu i sposobu ich przekazywania (Dz. U. Nr 156, poz. 1640, z późn. zm.). Zdaniem projektodawców omawianej nowelizacji w celu wyeliminowania zbędnego biurokratyzmu zasadne jest wyłączenie obowiązku składania zgłoszenia w opisanej sytuacji. Nadanie nowego brzmienia art. 6 ust. 1 pkt 2, 4 i 5 upsid, mające na celu określenie momentu powstania obowiązku podatkowego przy nabyciu rzeczy lub praw majątkowych tytułem darowizny, polecenia darczyńcy, zapisu zwykłego, dalszego zapisu albo polecenia testamentowego w przypadku, gdy jest realizowany w ratach, na chwilę realizacji części świadczenia (wypłaty raty) Przy nabyciu rzeczy i praw majątkowych w drodze zapisu zwykłego, dalszego zapisu lub z polecenia testamentowego – stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 2 upsid – obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania zapisu zwykłego, dalszego zapisu lub polecenia. Podobnie w przypadku nabycia w drodze darowizny lub z polecenia darczyńcy, w których obowiązek podatkowy powstaje z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia (z wyjątkiem darowizn dokonywanych w formie aktu notarialnego) lub z chwilą wykonania polecenia. W praktyce występują przypadki, w których powyższe przysporzenia dokonywane są w ratach. Z tego względu autorzy projektu nowelizacji uznali, że zasadne jest wprowadzenie regulacji określającej zasady powstawania obowiązku podatkowego w sposób uwzględniający możliwość ich dokonywania w części i odniesienie go do chwili realizacji części świadczenia. Doprecyzowanie art. 16 ust. 7 pkt 2 upsid przez wskazanie, że określony w tym przepisie warunek zamieszkiwania przez 5 lat obejmuje także zamieszkiwanie w nowo wybudowanym budynku lub lokalu Zgodnie z art. 16 ust. 7 pkt 2 upsid prawo do ulgi mieszkaniowej nie wygasa, jeżeli zbycie budynku lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość (udziału w budynku lub lokalu), albo spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego (udziału w takim prawie), było uzasadnione koniecznością zmiany warunków lub miejsca zamieszkania, a przeznaczenie środków uzyskanych ze sprzedaży na nabycie innego budynku lub lokalu mieszkalnego (udziału w budynku lub lokalu) albo spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego (udziału w takim prawie), albo budowę innego budynku lub lokalu nastąpiło w całości w okresie dwóch lat od dnia zbycia i łączny okres zamieszkiwania w zbytym i nabytym budynku lub lokalu, potwierdzonego zameldowaniem na pobyt stały, wynosi 5 lat. Przepis art. 16 ust. 7 pkt 2 upsid odnosi się do łącznego okresu zamieszkiwania w zbytym i nabytym budynku lub lokalu. W przypadku budowy budynku lub lokalu, po zbyciu budynku lub lokalu nabytego z ulgą, warunkiem zachowania ulgi, który wynika wprost z przepisu jest jedynie wydatkowanie środków (w całości) na wybudowanie budynku, w okresie 2 lat od dnia zbycia. Zdaniem autorów projektu omawianej nowelizacji konieczne jest zatem zrównanie obowiązków podatników korzystających z ulgi określonej w art. 16 upsid i nałożenie obowiązku zamieszkiwania w zbytym i nowo wybudowanym budynku lub lokalu przez łączny, potwierdzony zameldowaniem na pobyt stały, okres 5 lat. Podatek od spadków i darowizn 2015 - PDF Spadki - testament, zachowek, dziedziczenie. Zmiany w prawie spadkowym 2015 – PDF Nadanie nowego brzmienia art. 18 upsid – obowiązki notariuszy jako płatników Uzupełniono katalog czynności, z tytułu których notariusz jest płatnikiem podatku od umowy nieodpłatnego ustanowienia służebności i użytkowania. Ponadto określono obowiązek przekazywania przez notariuszy jako płatników podatku od spadków i darowizn – wyłącznie w formie elektronicznej – deklaracji o wysokości pobranego i wpłaconego przez płatnika podatku, której integralną część stanowić będzie informacja o kwocie podatku należnego poszczególnym gminom, a także przekazywania sporządzonych w postaci papierowej albo w postaci elektronicznej informacji zawierających dane z aktów notarialnych dotyczące czynności z tytułu których są płatnikami lub odpisów tych aktów. Rozwiązanie to zmniejszyć ma liczbę dokumentów składanych w formie papierowej, usprawni i zwiększy efektywność przetwarzania zgromadzonych danych oraz zmniejszy koszty po stronie płatników i organów podatkowych. Konsekwencją proponowanej regulacji jest zmiana treści upoważnienia Ministra Finansów do określenia, w drodze rozporządzenia, sposobu pobierania podatku przez płatników, treści rejestru podatku, szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracji, a także zakresu informacji zawierających dane z aktów notarialnych i sposobu ich przekazywania przez płatników. Wejście w życie nowelizacji Zmienione przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn będą stosowanie do nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych, które nastąpiło począwszy od dnia wejścia ich w życie - czyli od 1 stycznia 2016 r. Natomiast do opodatkowania nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych, które nastąpiło przed dniem wejścia w życie omawianej nowelizacji, stosować się ma przepisy dotychczasowe. Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o samorządzie gminnym oraz o zmianie niektórych innych ustaw – przebieg procedury legislacyjnej
Choroby genetyczne człowieka spowodowane mutacjami genowymi. Większość chorób genetycznych jest wywołana mutacjami w pojedynczych genach. Zmutowany allel jest zwykle recesywny. Jeżeli występuje w populacji 1 raz na 100 alleli, to prawdopodobieństwo zachorowania na chorobę, którą on warunkuje, wynosi 1:10 000.
Jak wygląda dziedziczenie gospodarstwa rolnego, jeśli spadkodawca zmarł w styczniu tego roku? Chodzi o spadek po zmarłym dziadku, który był na pół z babcią współwłaścicielem ziemi i budynków. Ziemia rolna to trzy działki, które w sumie dają powierzchnię 1,6 ha. Dziadek z babcią mieli 3 dzieci. Kto dziedziczy tę nieruchomość rolną? Babcia posiada kwalifikacje rolnicze i od wielu lat pracuje na gospodarstwie. Dzieci kwalifikacji nie mają, ale jeden syn pracuje na gospodarstwie, a pozostałe rodzeństwo wiedzie inne życie niezwiązane z rolnictwem. Czy dana nieruchomość będzie dziedziczona na zasadach ogólnych, czy specjalnych? Czy w przypadku dziedziczenia spadku przez część rodziny trzeba będzie pozostałym zapłacić zachowek? Czy dziedziczenie gospodarstwa rolnego następuje na zasadach ogólnych? Zgodnie z art. 553 Kodeksu cywilnego ( „Za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego”. Przepisy Kodeksu cywilnego przewidywały odrębne zasady dotyczące dziedziczenia gospodarstw rolnych obejmujących grunty rolne o powierzchni przekraczającej 1 ha ( wymogi w zakresie osób, które mogły dziedziczyć gospodarstwo rolne). Przepisy te były wielokrotnie zmieniane, natomiast wyrokiem z dnia 31 stycznia 2001 roku Trybunał Konstytucyjny orzekł, że przepisy przewidujące odrębność w dziedziczeniu gospodarstw rolnych są niezgodne z Konstytucją, w związku z czym nie mogą one być dłużej stosowane. Trybunał Konstytucyjny przyjął, że od 14 lutego 2001 roku dziedziczenie gospodarstw rolnych następuje na zasadach ogólnych. Zasady ogólne mają zastosowanie zatem do tych sytuacji, w którym otwarcie spadku (a więc śmierć spadkodawcy) nastąpiło po dniu 14 lutego 2001 r. W przedstawionej przez Pana sytuacji, w której śmierć dziadka nastąpiła w styczniu 2017 r., należałoby zatem przyjąć, że nie ma ograniczeń w dziedziczeniu gospodarstwa rolnego i następuje ono na zasadach ogólnych. Pomimo że obecnie nie ma odrębności w zakresie dziedziczenia gospodarstw rolnych, Kodeks cywilny przewiduje odrębności w zakresie działu spadku, w skład którego wchodzi gospodarstwo rolne. Oznacza to, że mimo iż spadkobiercy ustawowi dziedziczą gospodarstwo rolne, w przypadku działu spadku gospodarstwo może nie zostać przyznane na ich rzecz, ale w takim przypadku spadkobiercom tym będą przysługiwać odpowiednie spłaty od pozostałych spadkobierców. Podział gospodarstwa rolnego przy zniesieniu współwłasności Zgodnie z przepisem art. 1070 – do działu spadku dotyczącego gospodarstw rolnych stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące podziału gospodarstw rolnych przy zniesieniu współwłasności. Przepisy dotyczące zniesienia współwłasności gospodarstwa rolnego zawarte są w art. 213 i nast. i szczegółowo regulują kwestię podziału gospodarstw rolnych. Przywołajmy ich treść: „Art. 213. Jeżeli zniesienie współwłasności gospodarstwa rolnego przez podział między współwłaścicieli byłoby sprzeczne z zasadami prawidłowej gospodarki rolnej, sąd przyzna to gospodarstwo temu współwłaścicielowi, na którego wyrażą zgodę wszyscy współwłaściciele. Art. 214 § 1. W razie braku zgody wszystkich współwłaścicieli, sąd przyzna gospodarstwo rolne temu z nich, który je prowadzi lub stale w nim pracuje, chyba że interes społeczno-gospodarczy przemawia za wyborem innego współwłaściciela. § 2. Jeżeli warunki przewidziane w paragrafie poprzedzającym spełnia kilku współwłaścicieli albo jeżeli nie spełnia ich żaden ze współwłaścicieli, sąd przyzna gospodarstwo rolne temu z nich, który daje najlepszą gwarancję jego należytego prowadzenia. § 3. Na wniosek wszystkich współwłaścicieli sąd zarządzi sprzedaż gospodarstwa rolnego stosownie do przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, a w przypadku gospodarstwa rolnego w rozumieniu przepisów ustawy, o której mowa w art. 166 § 3, z uwzględnieniem przepisów tej ustawy. § 4. Sprzedaż gospodarstwa rolnego sąd zarządzi również w wypadku niewyrażenia zgody przez żadnego ze współwłaścicieli na przyznanie mu gospodarstwa. Art. 215. Przepisy dwóch artykułów poprzedzających stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy gospodarstwo rolne może być podzielone, lecz liczba wydzielonych części jest mniejsza od liczby współwłaścicieli. Art. 216. § 1. Wysokość przysługujących współwłaścicielom spłat z gospodarstwa rolnego ustala się stosownie do ich zgodnego porozumienia. § 2. W razie braku takiego porozumienia spłaty przysługujące współwłaścicielom mogą być obniżone. Przy określaniu stopnia ich obniżenia bierze się pod uwagę: 1) typ, wielkość i stan gospodarstwa rolnego będącego przedmiotem zniesienia współwłasności; 2) sytuację osobistą i majątkową współwłaściciela zobowiązanego do spłat i współwłaściciela uprawnionego do ich otrzymania. § 3. Obniżenie spłat, stosownie do przepisu paragrafu poprzedzającego, nie wyklucza możliwości rozłożenia ich na raty lub odroczenia terminu ich zapłaty, stosownie do przepisu art. 212 § 3. § 4. Przepisów § 2 i 3 nie stosuje się do spłat na rzecz małżonka w razie zniesienia współwłasności gospodarstwa rolnego, które stosownie do przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego należy do wspólnego majątku małżonków. Art. 217 Współwłaściciel, który w wyniku zniesienia współwłasności otrzymał gospodarstwo rolne, wchodzące zaś w skład tego gospodarstwa nieruchomości rolne zbył odpłatnie przed upływem pięciu lat od chwili zniesienia współwłasności, jest obowiązany pozostałym współwłaścicielom, którym przypadły spłaty niższe od należnych, wydać - proporcjonalnie do wielkości ich udziałów - korzyści uzyskane z obniżenia spłat, chyba że celem zbycia jest zapewnienie racjonalnego prowadzenia tego gospodarstwa. Art. 218 § 1. Współwłaściciele, którzy nie otrzymali gospodarstwa rolnego lub jego części, lecz do chwili zniesienia współwłasności w tym gospodarstwie mieszkali, zachowują uprawnienia do dalszego zamieszkiwania, jednakże nie dłużej niż przez pięć lat, a gdy w chwili znoszenia współwłasności są małoletni - nie dłużej niż pięć lat od osiągnięcia pełnoletności. Ograniczenie terminem powyższym nie dotyczy współwłaścicieli trwale niezdolnych do pracy. § 2. Do uprawnień wynikających z przepisów paragrafu poprzedzającego stosuje się odpowiednio przepisy o służebności mieszkania.” Z przedstawionego przez Pana stanu faktycznego wynika, że dziedziczyć ustawowo będzie troje dzieci i żona, w częściach równych, o ile nie było testamentu. Jeśli dziadek pozostawił testament, dziedziczyć będą osoby wskazane w testamencie. Dziedziczenie gospodarstwa rolnego a zachowek Z zachowkiem mamy do czynienia wówczas, gdy doszło do dziedziczenia na podstawie testamentu. W takim przypadku osobom, które nie zostały powołane do spadku w testamencie, ale wchodzą one w krąg spadkodawców, którzy byliby powołani do dziedziczenia na mocy ustawy, przysługuje odpowiedni zachowek, o ile nie zostali w testamencie wydziedziczeni. W przypadku jednak, gdy w wyniku działu spadku gospodarstwo rolne przyznane zostałoby tylko niektórym osobom, pozostałym przysługuje spłata, na zasadach wskazanych w przytoczonych wyżej przepisach. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼
Mój dziadek miał dwójke dzieci , córke i syna , córka dziadka zmarła w 2016 a dziadek w 2017 r. natomiast syn zmarł w 2019 r. Jak wyglada sprawa dziedziczenia? Po córce dziadka dziedziczą jej dzieci w czesciach równych bez uwzglednienia współmałżonka ? Natomiast po smierci dziadka odziedziczył udziały syn który pozniej zmarł .
Jeżeli spadkodawca nie zostawił testamentu, dziedziczenie jest ustawowe. Kodeks cywilny przewiduje, wiele różnych kombinacji – w zależności od tego ilu i jakich jest możliwych spadkobierców. Uprzywilejowane są dzieci i małżonek zmarłego. WAŻNE - ZMIANA PRAWATekst zdezaktualizuje się - dotyczył będzie jedynie spadków otwartych przed Opisane normy nadal będą obowiązywać wobec dziedziczenia po osobach zmarłych przed tą datą. O nowym gronie spadkobierców ustawowych przeczytasz Dziedziczenie przez dzieci i małżonkaDzieci i małżonek zmarłego są powoływani do spadku w pierwszej kolejności. Jeśli zmarły miał dzieci, wyłączają one od dziedziczenia dalszych krewnych. Rozdział spadkuCzłonkowie najbliższej rodziny dziedziczą w określonym stosunku. Co do zasady zarówno małżonek jak i dzieci dziedziczą w częściach równych – jednak udział małżonka nie może być mniejszy niż 1/4Przykład:1. Zmarły pozostawił żonę, oraz dwójkę dzieci. Ich udział spadkowy wyniesie po 1/3 masy Zmarły pozostawił żonę oraz 4 dzieci. W takiej sytuacji żona otrzyma 1/4 spadku, dzieci natomiast podzielą się po równi pozostałą z nich otrzyma więc 1/4 x 3/4 = 3/16 Jeśli zmarła osoba nie była zamężna – całość spadku dziedziczą dzieci w częściach Zmarły pozostawił żonę, oraz 3 dzieci. Jego 4 dziecko zmarło przed nim, pozostawiając 2 dzieci i zmarłego odziedziczy 1/4 spadku. Jego żyjące dzieci po 3/16. Każde z żyjących dzieci jego zmarłego dziecka odziedziczy po 3/ zmarłym dziedziczą zarówno jego dzieci „małżeńskie” jak i pozamałżeńskie – podobnie jak dzieci przysposobione. Jeśli dziecko nie dożyło otwarcia spadku – dziedziczą jego zstępni (dzieci, wnuki).Spadkobiercą może być również dziecko poczęte przed śmiercią spadkodawcy (nasciturus) – o ile urodzi się żywe. Oznacza to, że jego dziedziczenie jest nie do końca pewne- jeśli dziecko urodzi się martwe, uznaje się, że nigdy nie było powołane do również: Dziecko poczęte i jego prawaMałżonekPo zmarłym dziedziczy jego małżonek „na dzień śmierci” – to oznacza, że byli małżonkowie nie dziedziczą po zmarłym – dziedziczą jednak ich wspólne wobec małżonków orzeczono rozwód, nie są oni powołani do dziedziczenia po sobie. Jeśli spadkobierca złożył przed śmiercią pozew o rozwód lub separację- z winy drugiego małżonka i był on uzasadniony – każdy z pozostałych (lub potencjalnych) spadkobierców może złożyć wniosek o wyłączenie winnego małżonka od Dziedziczenie przez małżonka, rodziców i rodzeństwo spadkodawca zmarł bezpotomnie- jego majątek dziedziczą – małżonek, rodzice i takiej sytuacji rozdział udziałów przedstawia się następująco: małżonek dziedziczy połowę spadku każde z rodziców dziedziczy po 1/4 tego co pozostało po przydzieleniu udziału dla małżonka jeżeli jedno z rodziców zmarło – jego udział dzieli się po połowie między drugiego rodzica , a rodzeństwo. rodzeństwo dziedziczy resztę spadku w częściach równych po zmarłym rodzeństwie dziedziczą ich zstępni (dzieci, wnuki)Przykłady-1. Józef K. zmarł bezpotomnie. Był żonaty, nadal żyją jego rodzice, oraz trzech żona otrzyma 1/2 spadku. Każde z jego rodziców otrzyma – po 1/8 spadku. Rodzeństwo musi się podzielić pozostałą częścią – 1/4. Każdy z nich otrzyma po 1/12 Józef K. zmarł bezpotomnie. Był żonaty, nadal żyje jego matka, oraz 3 żona otrzyma 1/2 spadku. Jego matka otrzyma 3/16 , natomiast każdy z jego braci po 5/ Józef K. zmarł bezpotomnie. Jego żona zmarła wcześniej, żyje oboje rodziców i 3 z rodziców odziedziczy po 1/4 spadku. Każde z rodzeństwa po 1/6Zobacz również: Nowe zasady dziedziczenia - poradnik 3. Przejęcie majątku przez Skarb PaństwaJeżeli spadkobierca nie pozostawił testamentu, oraz nie posiada krewnych, którzy dziedziczą z mocy ustawy, lub wszyscy spadku się zrzekli, cały majątek zmarłego przechodzi na rzecz gminy, jego ostatniego zamieszkania. Jeżeli miejsca zamieszkania nie da się ustalić, lub zmarły mieszkał za granicą, jego majątek przechodzi na rzecz Skarbu PaństwaPodsumowanie Jak widać, masa spadku – czyli wszystkie wchodzące w jego skład przedmioty i prawa – może dzielić się na bardzo małe udziały. Ponadto rodzice, rodzeństwo i dalsi krewni zmarłego dziedziczą jedynie jeśli ten nie miał dzieci. Nie dziedziczą jednak tak bliscy członkowie rodziny jak dziadkowie- czy rodzeństwo sytuacje dotyczą pewnych modeli – możliwe są sytuacje, które bardziej komplikują postępowania spadkowe niegodności dziedziczenia, zrzeczenia się spadku (dana osoba uznawana jest wówczas za taką, która nie dożyła otwarcia spadku.).Problemy pojawiają się również w przypadku działu spadku – jeśli jest b. dużo spadkobierców, trudno dojść ze wszystkimi do komplikacje mogą pojawiać się w związku np. z dziedziczeniem gospodarstwa rolnego, jeśli otwarcie spadku nastąpiło przed również serwis: Spadki
Ustawa o rodzinnych ogrodach działkowych Dz.U. z 2017 r. poz. 2176 t.j.2017.11.27. Co do zasady ROD nie podlegają ogólnym przepisom o dziedziczeniu.W pierwszej kolejności jednak dziedziczyłby mąż Pani mamy. Ponieważ była wdową, o prawo do działki mogły ubiegać się pozostałe osoby bliskie zmarłego, czyli jego zstępni, wstępni
Zadania Agencji Nieruchomości Rolnych po 1 maja 2016 r. mogą się zmienić - w większym stopniu będzie się ona zajmowała poprawą struktury gospodarstw, do czego potrzebna jest zmiana prawa - uważają uczestnicy wczorajszej konferencji dotyczącej obrotu ziemią. Od 1 maja 2016 r. zmieniają się zasady sprzedaży państwowej ziemi. Cudzoziemcy nie będą musieli ubiegać się o zezwolenie na jej zakup. Obecnie obywatel UE, który chce nabyć grunty w Polsce, musi uzyskać zgodę ministra spraw wewnętrznych, przy zaopiniowaniu wniosku przez ministra rolnictwa - przypomniał dyrektor departamentu gospodarki ziemią w ministerstwie rolnictwa Zbigniew Abramowicz. Ograniczenia w obrocie ziemią zostały wprowadzone ustawą o kształtowaniu ustroju rolnego w 2003 r. Posłowie wprowadzili takie zasady, obawiając się, że po wejściu Polski do UE, cudzoziemcy masowo będą wykupywali polskie nieruchomości rolne, ze względu na duże wówczas różnice cen między gruntami w Polsce i w Unii. Abramowicz zaznaczył, że cudzoziemcy nadal jednak będą musieli spełniać warunki przystąpienia do przetargów, czyli muszą być zameldowani przez 5 lat w danej gminie, muszą osobiście prowadzić gospodarstwo rolne i posiadać odpowiednie wykształcenie rolnicze. Prezes ANR Leszek Świętochowski poinformował, że obecnie najważniejszym zadaniem Agencji jest sprzedaż państwowej ziemi, aby jak najwięcej gruntów trafiło do polskich rolników. Ziemia, która nie znajdzie właściciela, będzie wydzierżawiona - dodał. W jego ocenie, nie ma jednak zagrożenia, że po 1 maja 2016 r. obywatele innych krajów będą masowo kupowali ziemię w Polsce. Zaznaczył, że według oficjalnych danych, obywatele UE kupili dotychczas w Polsce tylko 2 tys. ha ziemi, a 100 tys. ha jest wydzierżawione przez spółki z mniejszościowym kapitałem zachodnim. Świętochowski uważa, że w kolejnych latach rola Agencji nie zmniejszy się, ale mogą się zmienić jej zadania. - Potrzebna jest wyspecjalizowana jednostka regulująca obrót nieruchomościami w Polsce, gdyż produkcja rolna musi zapewnić bezpieczeństwo żywnościowe kraju - podkreślił prezes. Dodał, że jego zdaniem, Agencja może się włączyć w przyszłości w obrót ziemią na komercyjnym rynku, tak jak to jest we Francji. Może np. korzystać z pierwszeństwa nabycia, czyli odkupić ziemię w przypadkach, gdy się nią spekuluje lub też przechodzi ona w ręce osoby nie będącej rolnikiem. W opinii prof. Beaty Jeżyńskiej z Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, obecne prawo w Polsce nie reguluje do końca obrotu ziemią, potrzebna jest większa spójność w przepisach. Powinna być ustalona jedna definicja gospodarstwa rolnego oraz rolnika, a także rozbudowanie kryteriów dotyczących kwalifikacji rolniczych. Brakuje także kontroli nad podziałem gospodarstw (np. w przypadku dziedziczenia), co prowadzi do ich rozdrobnienia - wyliczała ekspertka. Zdaniem przewodniczącego senackiej komisji rolnictwa Jerzego Chróścikowskiego, ANR czekają nowe zadania, potrzeba zatem zmiany ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami Skarbu Państwa i dostosowania jej do nowych warunków. Dotychczas była ona już nowelizowana 60 razy i za każdym razem tylko fragmentarycznie - zauważył senator. Jak mówił Chróścikowski, "teraz jest okazja, by podjąć pracę i zastanowić się, co dalej z obrotem ziemią". Dodał, że można się wzorować na rozwiązaniach innych krajów europejskich, np. Niemiec czy Francji. Jego zdaniem ANR mogłaby działać na wzór francuskiej instytucji SAFER, która pomaga w łączeniu małych gospodarstw. W 1960 r. we Francji było 2 mln gospodarstw i 4 mln rolników. Średnie gospodarstwo rolne miało 14 hektarów. W 2010 r. było już tylko 507 tys. gospodarstw, w których pracowało 770 tys. rolników. Średnia wielkość gospodarstwa wzrosła do 79 hektarów. - Skoro uwolniony zostanie obrót ziemią, to do ustawy trzeba wpisać takie rozwiązania, które pozwolą na kontrolowanie zmian struktury gospodarstw i dadzą wskazówki, jak kierować obrotem ziemią, by następowało scalanie gruntów - powiedział Chróścikowski. Konferencję zorganizowała senacka komisja rolnictwa.
Jak wyjaśniała na rozprawie sędzia Anna Owczarek, uchwała dotyczy sytuacji dziecka poczętego, powołanego do dziedziczenia, gdy urodziło się po śmierci spadkodawcy. Prawo mówi, że nikt nie może nabyć więcej prawa niż posiada. Poświadczenie dziedziczenia ma charakter deklaratywny i może być zmienione w sytuacji, gdy urodzi się
Punktem wyjścia dla ustawy o wstrzymaniu sprzedaży nieruchomości Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, oraz o zmianie niektórych ustaw był kończący się z dniem 1 maja 2016 r. okres ochronny, uniemożliwiający zakup nieruchomości rolnych przez cudzoziemców. Wstępując do UE Polska zobowiązała się, że po tym okresie obywatele Unii w żadnym przypadku nie będą traktowani w sposób mniej korzystny, niż byli w dniu podpisania traktatu o przystąpieniu RP do UE. Ustawodawca poszedł natomiast o krok dalej, łamiąc ustalenia traktatowe nie zwolnił tempa przy wprowadzaniu kolejnych ograniczeń, ingerujących nawet w prawo własności. Ustawa przewiduje wstrzymanie sprzedaży nieruchomości, albo ich części, wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, na okres 5 lat od dnia wejścia w życie ustawy, czyli od dnia 30 kwietnia 2016 r. Wstrzymanie sprzedaży nieruchomości Skarbu Państwa, nie będzie jednak dotyczyć nieruchomości rolnych o powierzchni do 2 ha, oraz nieruchomości przeznaczonych w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego lub studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Ograniczenia nie będą miały też zastosowania przy ostatecznej decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu na cele inne niż rolne, (np. na parki technologiczne, parki przemysłowe, centra biznesowo-logistyczne, inwestycje transportowe, składy magazynowe, budownictwo mieszkaniowe, obiekty sportowo-rekreacyjne), jak również, nie będzie to dotyczyć nieruchomości położonych w granicach specjalnych stref ekonomicznych. W pozostałych przypadkach, uzasadnionych względami społeczno-gospodarczymi, indywidualne zgody na sprzedaż nieruchomości rolnej będzie mógł wydawać minister właściwy do spraw rozwoju wsi, na wniosek Prezesa Agencji Nieruchomości Rolnych. Nieostre kryterium względów społeczno-gospodarczych daje w tym przypadku możliwości do wielu nadużyć. Jedną z gruntownie nowelizowanych ustaw jest ustawa z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (tj. Dz. U. z 2012 r. poz. 803 - dalej jako „UKUR"). Uzasadnione będzie stwierdzenie, że zmiany te spowodują trzęsienie ziemi w zasadach obrotu nieruchomościami rolnymi, a poniżej przybliżone zostały kluczowe zagadnienia wynikające z procedowanej ustawy. Reglamentacja dostępu do nieruchomości rolnych Przedmiotowa regulacja dotyczy nie tylko własności Skarbu Państwa, ale wszystkich nieruchomości rolnych, które nie są położone na obszarach przeznaczonych w planach zagospodarowania przestrzennego, na cele inne niż rolne. Zapisy ustawy dotyczą również gruntów, oznaczonych w ewidencji jako rolne, położonych w obrębie miast i na terenach podmiejskich, postrzeganych jako lokalizacje inwestycyjne. Ustawodawca liberalizując bardzo restrykcyjne przepisy dopuścił obrót nieruchomościami rolnymi o powierzchni mniejszej niż 0,3 ha, tym samym wyłączając je spod obowiązywania norm UKUR. Inwestorzy nabywający dotychczas nieruchomości rolne na potrzeby inwestycji w obiekty przemysłowe, magazynowe czy też mieszkaniowe zasadniczo utracą taką możliwość w świetle uchwalonej zmiany. Warto dodać, iż nowelizacja z wielkim prawdopodobieństwem zahamuje realizację inwestycji, które co do zasady prowadzone są poza granicami miast, przy szlakach komunikacyjnych, stanowiących w znacznej mierze nieruchomości rolne. Nabycie takich nieruchomości w celach inwestycyjnych, np. pod budowę magazynów, zakładów produkcyjnych, czy też centrów logistycznych zostanie praktycznie wyłączona. Uprzywilejowana pozycja kościołów i związków wyznaniowych Nieruchomości rolne, w myśl nowych przepisów będą mogły być nabywane, co do zasady, wyłącznie przez rolników indywidualnych. Jeżeli nabywana nieruchomość rolna albo jej część ma wejść w skład wspólności majątkowej małżeńskiej wystarczające jest, gdy rolnikiem jest jeden z małżonków. Nie trzeba chyba dodawać, że przedsiębiorcy inwestujący obecnie w nieruchomości nie należą do tej kategorii. Jednak w drodze wyjątku, nieruchomość rolną będą mogły nabyć w szczególności osoby bliskie zbywcy, jednostki samorządu terytorialnego, Skarb Państwa oraz co budzi najwięcej kontrowersji kościoły i związki wyznaniowe. Wprowadzenie nowych uprzywilejowanych podmiotów w postaci związków wyznaniowych i kościołów, które otrzymają prawo do nabywania nieruchomości rolnych budzi poważne zastrzeżenia co do zgodności zapisu ustawowego z art. 32 Konstytucji RP. Zgodnie z konstytucyjną zasadą równości, obrót ziemią powinien się odbywać na takich samych zasadach, bez faworyzowania poszczególnych osób prawnych. Podkreślić należy, iż ani kościoły, ani związki wyznaniowe nie mają kwalifikacji rolniczych i nie zajmują się prowadzeniem gospodarstw,. dlatego też, rozważyć należy możliwość, iż omawiany przepis spowodować może sztuczne tworzenie związków wyznaniowych i kościołów tylko w celu nabycia ziemi. Uprawnienia Prezesa Agencji Nieruchomości Rolnych Za zgodą Prezesa ANR, wyrażoną w drodze decyzji administracyjnej, nieruchomość rolną może nabyć także inny podmiot, niewskazany powyżej. Podstawą uzyskania zgody przez zbywcę jest spełnienie trzech kryteriów: nie było możliwości przeniesienia własności nieruchomości na rzecz podmiotów wprost wskazanych w ustawie, nabywca daje rękojmię należytego prowadzenia działalności rolniczej, w wyniku nabycia, nie dojdzie do nadmiernej koncentracji gruntów rolnych. Po uzyskaniu takiej zgody, także osoba fizyczna zamierzająca utworzyć gospodarstwo rodzinne, może nabyć nieruchomość rolną. Prezes ANR otrzymał na mocy ustawy ogromne uprawnienia do podejmowania uznaniowych decyzji. Ponadto, nowa ustawa wprowadzi istotne ograniczenie obrotu ziemią rolną już po jej nabyciu. Nabywca nieruchomości rolnej będzie zobowiązany przez 10 lat prowadzić gospodarstwo rolne, w skład którego weszła nabyta nieruchomość rolna. W tym okresie nieruchomość nie będzie mogła zostać zbyta, oddana w posiadanie, przez co rozumie się także oddanie w dzierżawę. W przypadku dokonania takiej czynności, zostanie ona z mocy prawa uznana za nieważną, chyba że sąd ze względu na przyczyny losowe zezwoli na takie zbycie. Ustawodawca wprowadził także dodatkową sankcję przewidzianą za nieprowadzenie gospodarstwa rolnego przez wskazany 10-letni okres. Nabywca nieruchomości nie wywiązując się z obowiązującego okresu, utraci własność nieruchomości rolnej, z mocy prawa, na rzecz Skarbu Państwa (stwierdzane przez sąd), za cenę ustaloną przez rzeczoznawcę majątkowego, zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami - takie rozwiązanie wprowadzić może daleko idącą niepewność prawa własności nieruchomości rolnej. Ingerencja w prawa majątkowe spółek Przewidywane w projekcie zmiany są bardzo ryzykowne z punktu widzenia transakcji dotyczących bezpośrednio spółek prawa handlowego, które są właścicielami nieruchomości rolnej. Zgodnie z ich brzmieniem w przypadku zmiany wspólnika lub przystąpieniem nowego wspólnika do spółki osobowej, czy też zbycia udziałów lub akcji w spółkach kapitałowych - Agencja Nieruchomości Rolnych działająca na rzecz Skarbu Państwa, będzie mogła nabyć taką nieruchomość za zapłatą równowartości pieniężnej, odpowiadającej jej wartości rynkowej. Powyższe, oznacza ryzyko utraty posiadanej przez spółkę nieruchomości rolnej w przypadku przeprowadzenia zmian własnościowych w spółce. Dodatkowo może się zdarzyć, iż cena wykupu nieruchomości przez Agencję Nieruchomości Rolnych może nie odpowiadać jej rzeczywistej wartości, wynikającej z planowanej inwestycji, w ramach prowadzonej przez spółkę działalności gospodarczej. Ponadto, w ustawie przewidziano prawo pierwokupu przez Agencję Nieruchomości Rolnych prawa własności akcji i udziałów w spółkach prawa handlowego, które są właścicielami nieruchomości rolnej w przypadku ich sprzedaży, z wyłączeniem akcji notowanych na giełdzie, jak również możliwość zbycia udziałów i akcji na rzecz osoby bliskiej. W związku z powyższym, spółki będą musiały się liczyć z ryzykiem ewentualnego uczestnictwa podmiotu publicznego w ich strukturze kapitałowej. Prawo pierwokupu Zgodnie z brzmieniem ustawy, w przypadku sprzedaży nieruchomości rolnej, prawo pierwokupu przysługuje z mocy prawa jej dzierżawcy – przy spełnieniu poniższych warunków: umowa dzierżawy została zawarta w formie pisemnej i jest opatrzona datą pewną, umowa była wykonywana co najmniej przez 3 lata, licząc od tej daty, nabywana nieruchomość rolna wchodzi w skład gospodarstwa rodzinnego dzierżawcy. W przypadku braku uprawnionego do pierwokupu dzierżawcy albo niewykonania przez niego tego prawa, prawo pierwokupu przysługuje z mocy ustawy ANR. Prawa pierwokupu nie stosuje się jeżeli nabywcą nieruchomości rolnej jest jednostka samorządu terytorialnego, Skarb Państwa, czy też osoba bliska zbywcy, zdefiniowana w UKUR. Dodatkowo prawa pierwokupu nie stosujemy, jeżeli nabycie nieruchomości rolnej następuje w wyniku dziedziczenia ustawowego albo dziedziczenia przez rolnika indywidualnego czy też w wyniku zapisu windykacyjnego. W przypadku wykonywania przez ANR prawa pierwokupu nieruchomości rolnej, prawa nabycia udziałów lub akcji, spółka będzie zobowiązana udostępnić Agencji swoje księgi i dokumenty. Kontrola obrotu nieruchomościami rolnymi przez Agencję Nieruchomości Rolnych Kontrolę nad rynkiem nieruchomości rolnych ANR będzie sprawować poprzez wykonywanie prawa pierwokupu - w przypadku umów sprzedaży, prawa nabycia nieruchomości rolnych, oraz w przypadku innych zdarzeń prawnych, jak np. umowa darowizny czy wniesienie nieruchomości aportem do spółki. Rozwiązanie to w zamierzeniu ma służyć uściśleniu kontroli ANR i rozszerzeniu jej zakresu, nie tylko do sprzedaży nieruchomości rolnych, ale również do innych czynności i zdarzeń prawnych, które w konsekwencji mogą doprowadzić do zmiany właściciela nieruchomości rolnej. Skutki wprowadzenia regulacji Nie ulega zatem wątpliwości, że zmiana znacznie ogranicza możliwość nabywania ziemi rolnej. - ustawa ma wiele nieścisłości i dowolności interpretacyjnej. Dodatkowo należy podkreślić, że projekt ustawy budzi ogromne kontrowersje wśród ogółu obywateli, a nie tylko wśród inwestorów i właścicieli nieruchomości rolnych. Mając powyższe na uwadze, można wskazać kilka przykładów skutków wprowadzanych regulacji dla przedsiębiorców, którzy ze względu na charakter prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, nie są w stanie uniknąć korzystania z gruntów, oznaczonych na dzień dzisiejszy w ewidencji jako rolne, w sytuacji gdy nie zostały przyjęte miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego. Miejscowe plany zagospodarowania przestrzennego obowiązują dla obszaru stanowiącego jedynie około 25 % powierzchni kraju np. na terenie Krakowa grunty rolne, zgodnie z ewidencją stanowią około 50 % powierzchni miasta, a w Warszawie około 30 %. Rolnik indywidualny Pierwszy przykład skutków regulacji możemy odnieść do rolnika indywidulanego, ambicja i ciężka praca spowodowały, iż stał się właścicielem wielkopowierzchniowego gospodarstwa rolnego, w którym zatrudnia przynajmniej kilkanaście osób. Przyjąć można, że specjalizuje się w określonej produkcji, osiągając przychody odpowiadające swoją wysokością bardziej spółkom kapitałowym, niż indywidualnym przedsiębiorcom. Zgodnie z przyjętą ustawą, rolnik, po pierwsze nie będzie mógł rozwijać swojej działalności, gdyż areał należącego do niego gospodarstwa w żadnym razie nie będzie mógł przekroczyć 300 ha, a po drugie nie będzie mógł ograniczyć ryzyka związanego z prowadzonym przez siebie „przedsiębiorstwem”, poprzez przekształcenie swojej działalności w spółkę kapitałową, gdyż ustawa zakazuje mu wprost przeniesienia gruntów na tego typu podmioty. W przyszłości nie będzie mógł on na przykład, prowadzić swojej działalności w formie spółki akcyjnej, wprowadzić jej na giełdę, pozyskując w ten sposób środki na dalszy rozwój. Można, więc wnioskować, iż ustawa skazuje go w przyszłości na ograniczenie swojej działalności, z dwóch względów: nieprzekraczalny maksymalny poziom areału, oraz brak możliwości przekształcenia swojej działalności w spółkę kapitałową. Co za tym idzie - będzie ponosił nieograniczoną odpowiedzialność całym swoim majątkiem, za prowadzone przez siebie całkiem pokaźne „przedsiębiorstwo”. Budownictwo mieszkaniowe Za drugi przykład, może posłużyć inwestor prowadzący mieszkaniową działalność deweloperską na terenie miast oraz ich obrzeży. Po wejściu ustawy w życie, przedsiębiorca taki nie będzie mógł nabywać żadnych gruntów z zamiarem realizacji inwestycji pod zabudowę mieszkaniową, które w ewidencji będą określone jako rolne (wyjątek: nabycie nieruchomości o powierzchni mniejszej niż 0,3 ha). Niemożność zawarcia takiej transakcji, wynika wprost z poniższych przyczyn: deweloper, najczęściej prowadzi działalność w formie spółki kapitałowej, nawet przy działalności gospodarczej prowadzonej przez osobę fizyczną - nie jest on rolnikiem indywidualnym zameldowanym na terenie gminy, w której pragnie przeprowadzić inwestycję mieszkaniową. Na podstawie powyższego w sposób przejrzysty wynika, iż wszelkie tego typu inwestycje, będą mogły zostać zrealizowane tylko i wyłącznie na gruncie, dla którego obowiązywać będzie miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego z przeznaczeniem innym niż rolnicze, ale i takie założenie może okazać się zbyt optymistyczne. Wyobrazić sobie można, taką sytuację, w której przedsiębiorca składa ofertę nabycia działki gruntu pod zabudowę mieszkaniową, zbywca jednak odmawia sprzedaży, z powodu nabycia działki, która pod rządami ustawy miała charakter rolny, a tym samym przez okres 10 lat zbywca musi prowadzić na niej działalność rolniczą, przez co nie może jej zbyć, obciążyć, ani w żaden inny sposób przenieść jej posiadania. Ten przykład uświadamia, iż nawet w przypadku, gdyby gminy (w szczególności gminy miejskie) powszechnie przystąpiły do uchwalania miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego na swoim terenie, to fakt ten nie ustrzegłby przed negatywnymi skutkami stosowania ustawy przez okres, co najmniej 10 lat, od dnia jej wejścia w życie. Nieruchomości komercyjne i przemysłowe Przykład dewelopera możemy przenieść również na inwestora pragnącego wybudować zakład przemysłowy, centrum logistyczne czy też zwykły biurowiec. W każdym z tych przypadków przedsiębiorca musi ograniczyć lokalizację inwestycji, tylko i wyłącznie do gruntów objętych miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Co więcej, zmiana przeznaczenia nieruchomości z działki rolnej na inną nie gwarantuje, iż stanie się ona od razu przedmiotem obrotu i miejscem realizacji inwestycji, gdyż jej właściciel będzie objęty 10-letnim zakazem obrotu określonym w ustawie. Przewidzieć należy, iż po wejściu ustawy w życie nastąpi blokada wszelkich inwestycji mieszkaniowych, komercyjnych i przemysłowych, która wynikać będzie z bardzo ograniczonego zasobu nieruchomości dostępnych pod inwestycje. W obecnym stanie prawnym, nie można wydać decyzji ustalającej warunki zabudowy dla gruntów określonych w ewidencji klasami bonitacyjnymi od I do III włącznie bez uzyskania uprzedniej zgody na odrolnienie w ramach procedury uchwalania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (wydanej przez ministra właściwego dla rolnictwa i rozwoju wsi), której uzyskanie zajmuje zazwyczaj kilkanaście miesięcy. Miasta, co do zasady, starają się ograniczać sporządzanie i przyjmowanie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, w szczególności dla terenów niezabudowanych i pozbawionych miejskiej infrastruktury, ze względu na konieczność regulowania wysokich odszkodowań, za prywatne grunty przeznaczone przede wszystkim pod realizację dróg oraz innych miejsc użyteczności publicznej. Ustawodawca dodatkowo wprowadził 5-letni zakaz zbywania nieruchomości, wchodzących w skład zasobu, przeznaczonych w obowiązujących planach miejscowych na realizację inwestycji. Mając pełny obraz ograniczeń, związanych z obrotem nieruchomościami rolnymi, można z całą stanowczością stwierdzić, iż proponowana ustawa będzie miała bardzo daleko idące negatywne skutki dla rozwoju gospodarczego naszego kraju. Autorkami tekstu są adw. Agnieszka Adamczewska oraz apl. adw. Dominika Bura z Kancelarii BCLA Bisiorek, Cieśliński, Adamczewska i Wspólnicy Kancelaria BCLA specjalizuje się w świadczeniu usług prawnych z zakresu: nieruchomości i inwestycji budowlanych; transportu, spedycji, logistyki; energetyki odnawialnej; a także ochrony majątku, restrukturyzacji i postępowania upadłościowego. adw. Agnieszka Adamczewska, apl. adw. Dominika Bura
Jak zatem wynika z powyższych zasad dziedziczenia, spadek po Pana bracie odziedziczy Pana mama w 1/2 udziału w spadku, a pozostała 1/2 udziału przypadnie Panu i Pana rodzeństwu w częściach równych. Ustanowienie służebności osobistej na rzecz mamy nie przeszkadza w przeprowadzeniu podziału spadku. Zobacz również: Podział
Opublikowano: 2016-02-25 07:04:31+01:00 · aktualizacja: 2016-02-25 07:05:08+01:00 Dział: Polityka Polityka opublikowano: 2016-02-25 07:04:31+01:00 aktualizacja: 2016-02-25 07:05:08+01:00 fot. 1. Szybkimi krokami zbliża się dzień 1 maja 2016 roku, kiedy to kończy się okres ograniczenia dostępu do zakupu polskiej ziemi rolnej przez cudzoziemców (w negocjacjach akcesyjnych udało się wynegocjować 12 letni okres przejściowy w dostępie do nabywania ziemi rolnej w Polsce). Wprawdzie poprzednia koalicja tuż przed wyborami parlamentarnymi latem 2015 roku przyjęła ustawę, która miała chronić polską ziemię przed zagranicznym wykupem ale okazuje się, że ma ona tyle luk, iż ta ochrona jest naprawdę iluzoryczna. Między innymi na podstawie ustawy autorstwa PO-PSL po 1 maja tego roku można byłoby zalegalizować wszystkie tzw. transakcje słupowe czyli zakupy ziemi na podstawionych polskich „rolników” dla podmiotów zagranicznych (osób fizycznych, spółek), których sporo miało miejsce w ostatnich kilku latach szczególnie w województwach północno - zachodnich naszego kraju. 2. Przyjęty we wtorek przez Radę Ministrów projekt zakłada, że państwowa ziemia rolna (ok. 1,5 mln ha), będzie w dyspozycji Agencji Nieruchomości Rolnych (ANR), a podstawowym sposobem jest zagospodarowania będą wieloletnie dzierżawy, a nie sprzedaż. Zresztą ustawa wprowadza 5- letnie moratorium na sprzedaż państwowej ziemi rolnej, obowiązujące od momentu jej uchwalenia, poza sprzedażą na inne cele niż rolne (np. cele transportowe, przemysłowe, budownictwo mieszkaniowe), przy czym to ograniczenie nie dotyczy działek ziemi rolnej poniżej 1 ha. Grunty rolne będą mogli kupować co do zasady rolnicy indywidualni (wyjątki to nabywanie ziemi rolnej przez osoby bliskie sprzedającemu, samorządy i Skarb Państwa), a odstępstwa od tej reguły będą wymagały zgody prezesa ANR (te zasady nie będą obowiązywały przy nabywaniu ziemi w drodze dziedziczenia, orzeczenia sądu albo organu egzekucyjnego). Kupiona przez rolnika państwowa nieruchomość rolna nie będzie mogła być zbyta bądź wydzierżawiona przez 10 lat od daty nabycia, a tak utworzone gospodarstwo rolne będzie musiało być prowadzone osobiście przez nabywcę. W ustawie doprecyzowano definicję rolnika indywidualnego określając, że warunek osobistej pracy w gospodarstwie będzie spełniony miedzy innymi wtedy kiedy będzie on podlegał ubezpieczeniu społecznemu w KRUS w pełnym zakresie, chyba że gospodarstwo jakie prowadzi nie przekracza 20 hektarów użytków rolnych. Ponadto rolnik będzie mógł nabyć państwowe grunty rolne jeżeli łączna powierzchnia gruntów rolnych stanowiących własność nabywcy nie będzie przekraczała 300 ha przy czym limit ten dotyczy gruntów nabytych kiedykolwiek z zasobu własności rolnej Skarbu Państwa. ANR uzyska w wyniku tej ustawy kontrolę nad obrotem wszystkimi nieruchomościami rolnymi (także prywatnymi), a nie tak jak jest obecnie tylko tymi powyżej 5 ha. 3. Tak jak zapowiadało Prawo i Sprawiedliwość w kampanii wyborczej ziemia rolnicza z zasobów Skarbu Państwa będzie, dostępna tylko dla rolników indywidualnych, dostęp do niej będą mieli tylko rolnicy prowadzący osobiście gospodarstwa rodzinne do 300 hektarów, kontrolą ANR objęte będą także transakcje prywatną ziemią rolną (działkami powyżej 1 ha). W wyniku przyjęcia tej ustawy nie będzie możliwe zalegalizowanie transakcji nabycia ziemi państwowej przez tzw. słupy czyli przeniesienia jej własności na osoby fizyczne lub prawne, które udostępniły środki finansowe na te transakcje. Ustawa w takim kształcie powinna spełniać unijną zasadę swobodnego przepływu kapitału (ziemię państwową może kupić każdy kto jest rolnikiem indywidualnym i osobiście będzie prowadził gospodarstwo rolne przez przynajmniej 10 lat), co jak się wydaje skutecznie będzie eliminowało nabywców z zagranicy. Zresztą podobne rozwiązania obowiązują w ustawach regulujących obrót ziemią rolną we Francji czy w Danii, a ponieważ te regulacje nie były kwestionowane ani przez Komisję Europejską, ani skarżone do Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, to także polska ustawa nie powinna być kontestowana. Publikacja dostępna na stronie:
oMRTn.dziedziczenie ziemi po 1 maja 2016
